30 Kasım 2009 Pazartesi

KALBİME GELEN

yağmur süpürür gölgeleri
ıslanır güneş ağlayan gözlerimde.
kalemim zihnime çizer resmini
sigara gibi zehirlisin, bedenimde
nerede zamanın geçmesini bekleyen saatler?
nerede kanatlarını açmış gelen rüzgar?
benim ardımda bir tek hüzünlerim var.
o hüzünlerin ardında da yanan deniz kırıntıları.
kalbimin harabesinde adımlayamdığım umut yıkıntıları.
mehtabın ayak sesiyle uyanırım elbet.
kendi kendime kurduğum yaşanan gaflet.
utanır mumlar altında yazılan karanlık satırlar.
sözlerim çıkmaz sokağında kayboluşunu hatırlar.
ve martılar…

öykülerdeki kadar kusursuzluk var teninde.
kırılan kollarımla uzandığım hayat, seninle
yastığa boğulurcasına sarılır gözyaşlarım
“arkadaşlarım” dediğim sana yazılan aşk şarkılarım.
yaprak yaprak dökülür uğruna şiirlerim.
sen uzaklara gitsende ben beklerim.
bileklerim kelepçelenir, hücrelerde sürünürüm.
istesem ruhumu ellerimle öldürürüm.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder