sarılmak güneşin yakıcı sevasına
hissetmek kırık bir kaatın çekilmez acısını
yarım kalan bir resim gibi utanarak, biraz da çıplak
dokunurum yıldız yıldız akan ırmaklara
ısınırken en muhtaç olduğum saatler
üşür güneş, küle döner denizler
kaybolur gözlerim gözlerinin sokağında
kalbim elinde sanki, duygularım ağında
ağladığımı zannetme, gözyaşlarım gülüyor.
gülümsediğim karanlık, aydınlığı arıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder